بررسی توانایی شغلی و ارتباط آن با شدت اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان کارخانه سیمان شمال

زمینه و هدف: بهره وری کارکنان به توانایی کار افراد وابسته است. با توجه به این که اختلالات اسکلتی عضلانی را می توان یکی از اصلی ترین علل کاهش توانایی شغلی و ناتوانی دانست، مطالعه حاضر باهدف تعیین میزان توانایی شغلی و ارتباط آن با شدت اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان کارخانه سیمان شمال انجام پذیرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی_تحلیلی به صورت مقطعی در میان 175 نفر از کارکنان شاغل در کارخانه سیمان شمال که در گروه های شغلی مختلف مشغول به کار بودند، انجام شده است. توانایی کار با استفاده از پرسشنامه شاخص توانایی انجام کار (wai) و میزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار spss نسخه 16 و آزمون های آماری، از جمله ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس انجام شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار توانایی شغلی کارکنان کارخانه سیمان 80/5±37/38 بود. جهت تعیین ارتباط توانایی شغلی با هر کدام از متغیرهای سن و سابقه کار از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید که مطابق با آن ارتباط آماری معنی دار مشاهده نشد(به ترتیب :355/0 pvalue =،096/0 pvalue=). آزمون آنالیز واریانس نشان داد که شاخص توانایی کار با شدت اختلالات اسکلتی عضلانی، رابطه معنی دار دارد( pvalue <0/001). نتیجه گیری: در این مطالعه اکثر افراد مورد بررسی از توانایی خوبی برخوردار بودند و توانایی شغلی قویاً با اختلالات اسکلتی _عضلانی مرتبط بود، لذا کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی از طریق کاهش و یا حذف ریسک فاکتورهای ایجادکننده آن توصیه می گردد.